CHEGA CO "TODOS CONTRA O PP"?

Roberto Laxe

Esta é a palabra de orde para chamar á unidade de todos e todas, ... e loxicamente, Feijoo que é un vello raposo, o utiliza para reforzar a unidade da base social do PP, ben disciplinada ela, para garantir o triunfo nas vindeiras eleccións.

Ese "todos contra o PP" é o mantra que desde todos os sectores progresistas e de esquerdas repítese para criticar aos que non acreditamos que ese sexa o centro do problema.

Ha un ano escribíamos nun artigo titulado, "a política no posto de mando". "Alguén concibe que é posible rexeitar as políticas austericidas e de recortes da UE e dos gobernos, sen romper con eles? Alguén cre que é posible o dereito a decidir das nacións baixo unha constitución que o rexeita explicitamente? Alguén cre que é posible unha mellora das condicións de traballo baixo a lóxica infame do pacto social sistemático, inaugurado polos Pactos da Moncloa?."

O PANORAMA POLÍTICO POSTELECTORAL

Carlos Dafonte

As segundas eleccións seguen a poñer de manifesto a febleza do réxime.

Rematada a batalla das eleccións, o panorama político a nivel de estado continúa marcado pola guerra do neoliberalismo contra todo intento de que apareza outra política, sobre todo no aspecto económico, que poña en entredito as marcadas pola "troika", aínda que sexa neokeynesiana. Este labor o van ter que levar a cabo nunhas circunstancias de extrema debilidade, tanto do réxime e do futuro goberno do estado, como da propia Unión Euopea. Vai ser a primeira vez que nas Cortes, senón se celebran unhas terceiras eleccións,  teña o partido maioritario nas mesmas, o menor número de deputados de todo o período dende que desapareceu a ditadura, o que posiblemente vai a obrigar a unha lexislatura curta. Sobre a febleza desta UE, e o “Brexit”, falaremos máis adiante.

SUSPENDIDOS EN POLITOLOXÍA

Roberto Laxe

Se non se decataron de que a esquerda só ten opcións do chegar ao goberno, e xa non digamos ao Poder, coa sociedade mobilizada, é que non entenderon nada da historia política. A desmobilización social e o culto ao voto como ferramenta do cambio, é patrimonio da dereita.
Á fin e ao cabo, o voto segue sendo relativamente censitario. As revolucións burguesas impuxeron, non o sufraxio universal, senón o censitario, como unha maneira "civilizada" de resolver os problemas entre as fraccións da clase dominante, fronte ao guerrerismo da aristocracia; só podían votar os homes libres e propietarios. A clase obreira, as mulleres e por suposto os escravos, non tiñan dereito ao voto, e só foi tras durísimas loitas que se conseguiu o sufraxio universal.

ANÁLISE DOS RESULTADOS ELECTORAIS DO 26 X 2016.GALICIA (II).

Carlos Dafonte

Ten razón o candidato de En Marea pola provincia de Lugo, Fernán Vello no senso de que se só se celebrase unha volta no proceso electoral, a do 20 de decembro e os resultados foran os do día 26 de xuño do presente ano, calquera analista político afirmaría que foron un éxito; máis de 340.000 votos cinco deputad@s e un senador. Pero a realidade é moi outra, nas fileiras dos compoñentes de En Marea se ten, como debe ser a pesares dos resultados, unha sensación de derrota; tod@s son conscientes que perder en seis meses preto de 70.000 votos e un posto no Senado, necesita dunha explicación, para non permitir que a explicación que reciba a maioría da sociedade sexa só de quen ten interese en que En Marea desapareza.

Tómase como unha cuestión normal, que dende o día seguinte numeros@s dirixentes saían a facer valoracións do acontecido; estimo importante que primeiro se fagan todo tipo de xuntanzas dos compoñentes do movemento, abertas para chegar a albisca-las causas do retroceso e buscar, se é posible, solucións.