Fai uns días o sr. Touriño e o sr. Feijoo puxeronse dacordo que Galiza ía ser a “nazon de Breogan” (un mal pensado dixo que pactuaran ser, como moito, “terra meiga”). O sr. Rajoy, dende Cataluña, saiu berrando desaforado: “Galiza nunca sera nacion”. O que queiran os galegos, importame ben pouco, eu o digo, e basta, tivo que pensar como o señorito “galego” que é, indignado porque os aldeans ou “pailans” galegos ergueran a voz.
Loxicamente o BNG non tivo outra que respostar, e Quintana ameaza: se non hai acordo, non hai Estatuto.
Pero, a cuestion de fondo cal é. Galiza é unha nacion, queira ou non Rajoy –se non fora tan importante o tema, non farían cuestion de principio como fan-, e polo tanto ten dereito a autodeterminación.
O PSOE fica no medio, sen saber moi ben como pechar a contradiccion. E ao BNG lle gostaría consensuar, pero o PP non cede.
Do que ninguen fala, é de consultar xa mesmo a poboacion a súa opinión sobre que quere facer co seu futuro. O estan a cociñar nas bambalinas, e a poboacion lle daran o peixe feito.
Pero, e si a poboación quere outro peixe?. Non vai ter a posibilidade de escoller: ou votas o que eles cociñen, ou non comes. Ista é a solución democrática que nos propoñen.
E non queren facelo, porque os tres estan dacordo no aspecto central do problema: o desenvolvimento da Galiza ven da man das subvencios aos “emprendedores”, eufemismo actual de empresarios ou burgueses, das obras publicas faraonicas (AVE, Portos Exteriores ou Cidades de Cultura), e do manteñemento dos indices actuais de baixos salarios, precariedade, etc. Do que ningun deles fala é da prohibicion por lei das deslocalizacions ou dos despidos, da imposición da reduccion da xornada, da prohibicion das privatizacions, etc.
E isto é o que queren pactuar; as pelexas sobre se “nacion ou non” son o fume ca prensa bota para agachar o fundo: que non van a dar a oportunidade de decider sobre o noso futuro, máis alo do que eles queiran consensuar.
Roberto Laxe
Corrente Vermella
No hay comentarios:
Publicar un comentario