OS USA DESPOIS DAS ELECCIÓNS

Carlos Dafonte

Para os que afirmamos dende hai moitos anos que a “democracia” establecida pola oligarquía americana é unha “ditadura perfecta”, os acontecementos que se sucederon despois das últimas eleccións, co intento de golpe de estado levado a cabo por miles de partidarios de Donald Trump, tamén nos indica que algo está a pasar nesta ditadura para que se teña chegado a eses extremos.

Ninguén me pode quitar do pensamento que o asalto a un Capitolio sen defensa, cando se coñecía o que ía acontecer, unha manifestación de partidarios do perdedor, forma parte dunha conxura, que comezou negando antes de celebrarse as eleccións os resultados das mesmas, continuou negando o resultado a pesares de máis de sesenta sentencias xudiciais contra das reclamacións interpostas e numerosos recontos dos votos e culmina cunha concentración convocada en apoio das teses de Trump e o espectáculo por todos coñecido: “o templo da democracia mundial” asaltado por turbas variopintas, moit@s dos participantes consideran que o fraude electoral foi unha realidade incontestable e que a súa actuación se leva a cabo en defensa dos “valores” que a oligarquía impuxo dende a creación do pais, sen decatarse que esa oligarquía, unha parte da mesma é contra a quen agora se enfrontan. Moi mal ten que ir ese país a todos os niveis, para atoparnos con ese enfrontamento. A todos os niveis, politico, ideolóxico, social, cultural, económico, etc. Posiblemente como país que sufriu unha guerra civil, aínda non teña superado os efectos da derrota dunha das partes e quen teña ganas, si indaga onde Trump conseguiu máis votos, e que estados formaron parte da Confederación sudista, posiblemente teñamos un mapa moi exacto.. Na guerra civil nos EEUU se enfrontaron dúas oligarquías, a dos ricos empresarios cuxo proceso de acumulación estaba orientado ó mercado de produtos do campo cunha man de obra moi barata e a dalgúns estados do norte nun proceso de industrialización desbocado. Reducir isa fenda, o paso dos anos o amosa, vai ser moi difícil. E cantas maiores contradicións haxa no interior do elo máis forte do imperialismo, entendo que mellor.

A COLABORACIÓN "PÚBLICA PRIVADA", O REAL DECRETO DO 30/12/ 2020

Roberto Laxe

Na lei 15/97 sobre habilitación de “novas formas de xestión na sanidade” abriu-se a porta á privatización de todo o sistema público de saúde do Estado. A política de concesións para a realización de servizos públicos a través da xestión privada, é unha práctica xeneralizada na administración. Así, servizos básicos tanto a escala estatal ou local, están en mans de empresas, grandes, medianas e pequenas, de tal forma que a administración é en realidade unha gran fonte de beneficios privados que só alimenta a corrupción.

Para iso crean unha figura chamada pomposamente Proxectos Estratéxicos para a Recuperación e a Transformación Económica (PERTES), que levarán adiante o que na economía 4.0 deuse en chamar “proxectos tractores”; é dicir, investimentos produtivos que teñan un efecto de arrastre sobre o conxunto da economía. Unha figura, que o mesmo decreto recoñece que ten “vocación de permanencia”; é dicir, que veu para quedar como núcleo fundamental da economía do futuro.

UN ANO DE GOBERNO SOCIAL COMUNISTA E BOLIVARIANO

Carlos Dafonte.

Despois dun ano de goberno de coalición, todas as calamidades previstas polos partidos da oposición, que se abatían dun xeito inequívoco sobre o territorio no que o  Estado Español exerce as súas competencias, onde cohabitamos tres nacións sen estado e unha cantas rexións e dúas cidades, todas baixo un proxecto autonómico constitucional, nada ten acontecido; a non ser que padezamos un “goberno asasino”, asi o cualificaron en varias intervencións os opositores, que se adicou a dar morte, supoño que aliado cun virus chinés, ademais de con etarras e independentistas, a cifras descoñecidas de homes e mulleres, ocultando o número dos seus actos criminais.

Un ano cunha crise económica que se nos viña enriba, as previsións feitas dende meados do ano anterior así o indicaban, previsións que se consolidaron a principios do ano 2020 e que se complicou moito ca aparición dun virus, unha especie de “gripe española” do ano 1918, que asola a case todo o planeta, que obriga a pechar empresas, a recluír á maioría da poboación nas súas casas, que produce un enorme deterioro económico e ducias de miles de mortos, que pon en evidencia como as políticas neoliberais practicadas sobre a natureza, na sanidade e outros servizos, deteriorou o sistema de protección, pero non foi quen de deteriorar a alta profesionalidade dos sanitarios en todas as escalas; nembargantes, a pesares da pandemia, da crise e do capitalismo, aquí seguimos sen que se cumpran os agoiros de moit@s.