A convicción profunda da actualidade da revolución, fai necesaria a organización política da clase obreira.

G. Lukács
 

miércoles, 30 de mayo de 2018

A LOITA CONTRA A CORRUPCIÓN NECESITA DA MOBILIZACIÓN SOCIAL

Carlos Dafonte.

Si as enquisas do CIS comezaban a modifica-las percepcións d@s votantes sobre a situación electoral real, a sentenza da "trama Gurtel" debía modifica-las conciencias e situar á opinión pública e ás organizacións políticas diante dunha nova realidade. Con independencia dos anos que a cada procesad@ lle caeu de condena, o que a sentenza establece e que o PP, xunto con unha serie de empresas, montou unha trama de financiación ilegal con "caixa b" incluída; se establece na parte expositoria da sentenza:
"Entre el Grupo CORREA y el Partido Popular se tejió, pues, una estructura de colaboración estable, consistente, por una parte, para la prestación de múltiples y continuos servicios relativos a viajes, organización de eventos, congresos, etc., dentro de la normal actividad de dicho partido político, ya se trataran de actos electorales o de otro tipo. Pero por otra, se creó en paralelo un auténtico y eficaz sistema de corrupción institucional a través de mecanismos de manipulación de la contratación pública central, autonómica y local a través de su estrecha y continua relación con influyentes militantes de dicho partido, aquí enjuiciados, que tenían posibilidades de influir en los procedimientos de toma de decisión en la contratación pública de determinados entes y organismos públicos que dirigían o controlaban directamente o a través de terceras personas ( Comunidades Autónomas y Municipios gobernados por el PP), lo que le permitió que, bien las empresas de CORREA u otras empresas terceras elegidas por él, con el acuerdo y colaboración de aquellos cargos públicos, gozaran de un arbitrario trato de favor y tuvieran un dominio de hecho sobre la contratación pública llevada a cabo por las entidades públicas parasitadas, todo lo que complementariamente se encubría con fórmulas de derecho de aparente legalidad, pero que eludían en lo esencial la normatividad vigente sobre contratación pública. Mediante el inflado de precios que se cobraban de las distintas administraciones públicas afectadas, la finalidad buscada era la obtención ilícita de importantes beneficios económicos a costa del erario público, o bien comisiones cuando la adjudicataria eran terceras empresas, que luego se repartían entre el Grupo Correa y las autoridades o cargos públicos electos o designados corruptos, que recibían cantidades de dinero en metálico, pero también mediante otro tipo de servicios o regalos prestados por diferentes empresas de esa trama, como eventos, viajes, fiestas, celebraciones, etc., de las que en algunos casos se beneficiaron también sus familiares."(...)

lunes, 28 de mayo de 2018

"NORMALIDADE" DEMOCRÁTICA E XUDICIALIZACIÓN DA POLÍTICA.


Roberto Laxe

Nunha situación de normalidade social, a resolución dos conflitos realízase de "boas maneiras", que en termos políticos chámase "voto". É a normalidade democrática, e os xuíces, a eufemísticamente chamada "xustiza", quedan reducidos ao ámbito individual, tanto no que fai ao penal ou administrativo.
Nos últimos anos asistimos a un aumento da judicialización da vida social e política; desde a resolución dos conflitos internos da dereita con "filtracións" que acaban nos tribunais (caso Cifuentes, sen ir máis lonxe), os 900 casos de corrupción do PP (máis os do PSOE), son o exemplo da incapacidade do réxime para atopar unha alternativa á actual descomposición da dereita, tras a ruptura do bipartidismo.

martes, 22 de mayo de 2018

MORREU O BIPARTIDISMO?

Carlos Dafonte

Nesta longa campaña electoral que estamos a sofrir, un elemento “dinamizador” da mesma é a enquisa recen coñecida do CIS, na que entre outros elementos, establece algo parecido a un cuádruple empate entre os partidos que teñen organización estructurada a nivel de todo o territorio do estado. Esta situación nova, leva a moit@s comentaristas a afirmar a morte do bipartidismo e o inicio dun novo ciclo político.
A que chamábamos bipartidismo? Ó dominio electoral e programático de dous grandes partidos que se alternaban no goberno do país, sen que tanto un como outro foran alternativa as políticas que practicara ó que gobernou os anos anteriores, é dicir as políticas neoliberais no económico que ámbolos dous aplicaban, e aínda que admitamos que si podía existir esa alternativa nas rúas, estaba moi cativamente representada nas institucións e nas rúas freada polas burocracias sindicais.
Pero o bipartidismo era algo máis que a quenda entre dous partidos, era tamén a coincidencia en estructurar un determinado tipo de réxime, o que conleva a construción dun estado ó servizo dunha oligarquía financeira, a mesma que exercía o poder durante o franquismo. Polo tanto cando algúns utilizábamos o termo “bipartidismo” non o utilizábamos no sentido de dúas políticas, a historia dende 1876 e a aprobación da “constitución canovista” ensinounos o que é, dous partidos que por diferentes medios lle "venden" á poboación esa idea paralizante, que cada un deles representan políticas diferentes, cando a realidade é que os dous gobernan para uns intereses e poderes moi determinados.

martes, 15 de mayo de 2018

DE NOVO A BATALLA POLO LAICISMO.


Roberto Laxe
En 1789 a burguesía na revolución francesa entronizou á deusa Razón, e acabou, supostamente, coa superstición relixiosa que rexera a vida da humanidade desde a orixe dos tempos. Durante moitos séculos o ser humano era "cazador cazado", dependía das forzas da natureza e polo seu desenvolvemento social, era incapaz de explicarse a inmensa maioría dos fenómenos naturais. Para iso dótolles de poderes, deulles a categoría de deuses, de titáns, de seres sobrenaturais, púxolles nome dando orixe aos mitos.