ALGUNHAS IDEAS TRAS AS ELECCIÓNS

Roberto Laxe

A primeira cuestión que resalta é que o “plebiscito” que eran estas eleccións, entre “o involucionismo” e o “progreso” como o marcaban o tándem PSOE – SUMAR, ou entre o “sanchismo e España” como facía o PP e Vox, resultou claro: a poboación apostou claramente polo segundo.

É obvio que o “partido de dúas cabezas” coas raíces nas entrañas do réxime (o poder xudicial, a policía e o exercito) non pode formar goberno baixo ningún concepto; as forzas nacionalistas que teñen a chave non os queren nin en pintura. So o tándem “progresista” pode facelo, pois é a “cara amable” do réxime.

A “cara de can” dos outros asusta ate na Unión Europea, pois significaría sumar inestabilidade social á que xa sofren outros estados europeos como Franza; e hoxe, en plena guerra pola hexemonía mundial coa cadea imperialista chino rusa, o que menos queren é “guerra social interna” como a que vive dun xeito latente Franza e os EEUU.

ELECCIÓNS ANTICIPADAS

Roberto Laxe

Un novo goberno no marco dumha guerra non declarada

O balance das eleccións poden resumirse en poucas palabras, é o fracaso da “nova política” para cambiar algo mais que non fose algumhas leis. O PSOE perde votos, si, mas o factor decisivo foi o declive no entorno dos votantes da esquerda que acreditaron no “si, se pode” e resultou que desde as institucións non se pode.

O retroceso do PSOE é froito fundamentalmente das súas contradicións, pois a campaña da direita extrema polos seus pactos con Bildu e ERC pesan, e moito, en zonas como Madrid, Castela A Mancha ou Andalucia (acaso non lembramos o “aporeles” do 1 O do 2017?). O PSOE é parte do rexime do 78, e pactar con estas forzas é obvio que se a direita sabe utilizalo, faille moito dano.