A GUERRA CONTINÚA. OS USA ATACARON IRÁN

Carlos Dafonte.

Pasado un tempo dos ataques de Israel e os USA a Irán, podemos ter hoxe unha mellor perspectiva para analizar o que aconteceu e como vai ser a continuación destes graves incidentes.

Cando afirmaba no anterior artigo que ninguén lle pode facer caso aos “occidentais”, non se pode confiar no que din, e baixo este termo agrupo aos que levan dende a queda da URSS impoñendo os seus criterios, pois menten e enganan constantemente, o ataque a Irán por parte dos USA ven a facer boa a miña afirmación. 

Donald Trump o día anterior ao ataque, afirmou que en dúas semanas tomaría a decisión, cando segundo o coronel norteamericano Douglas McGregor a decisión estaba tomada dende había tempo. O cinismo é algo consubstancial coa carencia de diplomacia entre os partidarios do mundo unipolar, rexido polo seu xefe os USA, e eles actuando como palmeiros, como vasalos, como sipaios do grande xefe, que impón normas que establece e cambia ao seu gusto, pero conculca dun xeito alevoso o Dereito Internacional e tamén o Dereito  polo que se rexe o propio país. Os USA atacan a un estado, Irán, que nada fixo para que este feito se producira, non houbo provocación algunha e sen discutirse nas cámaras onde atópanse os representantes do pobo norteamericano, aínda que máis acertado era dicir, das grandes empresas e os lobbys sionistas que financian as campañas dos “representantes” no Congreso e no Senado. 

CORRUPCIÓN E/ 0U GOLPE DE ESTADO.

Eusebio López

A clase obreira non pode ser espectador pasivo: están en xogo os seus dereitos

É certo que as imaxes da Garda Civil entrando en ministerios e sedes do PSOE son moi graves, por dous motivos, un, pola sensación de corrupción xeralizada que dan, dúas, porque é a Garda Civil, a institución que o 23F entrou no Parlamento a punta de pistola. Agora parece máis legal posto que no canto de armas de fogo levan “autos” e “requirimentos”. Pero, lembremos o que dixo o filosofo grego, “a política é a guerra con palabras”, e cando estas toman a aparencia de resolucións xudiciais ou bulos xornalísticos son case de “armas de destrución masiva”.

Por iso, resulta patético a miopia e o localismo enfermizo dos medios de comunicación progresistas, cando abren todos as súas noticiarios coas “escoitas” que personaxes como Koldo, Villarejo e demais teñen no seu poder, sen sinalar a previa, a consígna do ínclito Aznar o dos Azores, “o que poida facer, que faga”.