A convicción profunda da actualidade da revolución, fai necesaria a organización política da clase obreira.

G. Lukács
 

lunes, 27 de junio de 2016

ANÁLISE DOS RESULTADOS ELECTORAIS DO 20 X DE 2016 (I)



Carlos Dafonte

Un contexto internacional desfavorable para as políticas progresistas
O proceso electoral no estado español, cuxos resultados tentaremos analizar, deuse nun contexto internacional dominado, en primeiro lugar, por non haber unha saída clara da crise e polo tanto unha realidade que degrada cada vez máis a situación de moit@s traballador@s, que se traduce na conformación do voto nun senso conservador; todas as noticias producidas a nivel económico foron nestes meses anunciadoras de novos recortes e exixencias da UE para unha vez pasadas as eleccións; situación que creo se aguzou cos resultados do referendo en Gran Bretaña e as incertezas e as catástrofes que a grande maioría dos medios de comunicación hexemónicos, anunciaban, tentando esconde-la realidade das verdadeiras razóns do voto. En calquera caso o descrito leva ó inmobilismo e a non cambiar.

sábado, 18 de junio de 2016

FRANCIA, OS APAGAMENTOS INFORMATIVOS E OS FIDALGOS ESPAÑOIS.




Roberto Laxe 
Hai un tremendo apagamento informativo sobre o que está a pasar en Francia, coa loita de clases manifestándose como é, clase obreira contra capital, e as clases medias, aí, no medio, como o houbo cando na Arxentina varias organizacións trotskistas agrupábanse no FIT e sacaban 1.200.000, e facían actos baixo a faixa do "goberno dos traballadores", desmentindo a Laclau na súa patria.
Da mesma maneira que mentres a Podemos e os seus 1.200.000 votos daquela dedicábanlle todos os informativos, ao FIT, non. Os primeiros era "nova política", os segundos, "vella política". Agora co que sucede en Francia tres cuartos do mesmo, a "nuit debout" á que dedicaron paxinas, era a "nova política", as folgas e cortes de estrada, a "vella"; e a sociedade española, pequeno burguesa até a medula -aínda non superou o fidalguismo, iso de ocultar que un é pobre tras unha capa e un sombreiro de á ancha-, mirando para outro lado.

lunes, 13 de junio de 2016

PROCESO ELECTORAL E MEDIOS DE INFORMACIÓN



PROCESO ELECTORAL E MEDIOS DE INFORMACIÓN.

Carlos Dafonte

En poucos días @s galeg@s votaremos para elixi-l@s nos@s representantes provinciais nas Cortes do estado. Para o outono elixiremos a quen nos represente no Parlamento de Galicia; se di de ese momento, cando introducimos o voto na urna, que é o momento culminante nunha sociedade democrática xa que co noso acto estamos en disposición de cambia-lo rumbo da actividade política, modifica-las estruturas de poder, a situación persoal, premiando a quen durante o tempo do seu mandato levou a cabo políticas segundo o prometeu na campaña electoral e beneficiou cas mesmas á maioría da sociedade, e castigando a quen enganou ós seus electores. Pero non nos enganemos, para a grande maioría dos que votan, son as informacións dadas polos medios os que lle crean a necesidade de votar a uns ou a outros. O longo da miña vida política teño observado como moit@s votantes argumentaban a favor ou en contra dunha opción política, segundo a liña editorial de determinados medios, en grande medida son os responsables do voto emitido, aínda que cada vez teñen menos influenza.

Os medios de información están ó servizo da sociedade?
Polo tanto volve a estar de actualidade a información que durante o período de tempo que vai dunha elección a outra teñamos recibido, pois só con información honesta, non manipulada, ó servizo de crear cidadáns capaces de decidir con liberdade, poderemos ter a capacidade de elixir  libremente.
Senón é así, a democracia, como analizaron hai algúns anos  sociólogos norteamericanos, convértese en poliarquía.
Neste país existe o paradoxo de que un mesmo propietario teña dous medios de comunicación, un considerado de “esquerdas” e outro de “dereitas”, pero os límites da información sitúanse na defensa, en ámbolos dous, do capitalismo; dentro do capitalismo se poden facer algunhas críticas, como facelo máis “eficaz”, como máis “beneficioso” para quen o sofre, si debemos defender o keynesianismo ou o neoliberalismo, pero defender dun xeito reiterado outro sistema que sexa alternativa, non ten oco dentro de calquera dos medios.
Temos no estado español verdadeiramente liberdade de prensa?. Parto da afirmación de que en ningún país existe, que esta como toda outra serie de liberdades que se consagran nas Constitucións, está limitada pola defensa do modo de produción que é hexemónico na formación social existente, neste caso pola defensa do capitalismo e aínda máis, no caso español pola defensa dun modelo capitalista particular, o neoliberal: a saída que o poder económico impón, dende hai moitos anos, da crise que afectou a moitas partes do planeta ata chegar a partires de 2007 ó centro do sistema. A liberdade de prensa está en función da loita de clases e cal teña a hexemonía.
Hai pois elementos que limitan dun xeito moi determinante a liberdade de prensa. En principio todos os cidadás podemos ser propietarios dun medio de comunicación, pero os custos para materializar este feito son tan importantes que só os economicamente moi poderosos os poden posuír. Ademais dende o inicio da crise, así como o capital se concentra e centraliza, este proceso tamén se ten producido nos medios de comunicación do estado e non é difícil atopar algúns cuxo propietario é unha empresa transnacional.

lunes, 6 de junio de 2016

AFONDANDO NA NOSA DEPENDENCIA DO ESTADO ESPAÑOL




 Xulia Mirón e Lorenzo Linares

A principal forza produtiva para calquera sociedade é o ser humano, a súa capacidade para producir bens que respondan ás necesidades sociais. Galiza, nestes momentos, ten menos poboación en idade laboral que fai 10 anos. 200 mil persoas foron obrigadas a emigrar polas políticas de desmantelamento de todos os sectores económicos, levado adiante pola Xunta do PP, en aplicación das medidas ditadas desde a UE e os gobernos españois do PPSOE.