Carlos Dafonte.
Como resultado da queda dos edificios das “torres xemelgas”, o presidente Bush jr. lle declarou a guerra ó terrorismo e invadiu Afaganistán; utilizando a terminoloxía imperialista, un “estado fallido” produto da imaxinación colonial dos británicos que mesturaron dentro das fronteiras do novo territorio pashtúnes sunitas, hazaras budistas e chiitas, iranies chiitas, turkmenos, uzbekos, tayicos, baluchis, aimaqs e algunha outra outras etnia menores, onde os pashtunes, aínda que moi divididos, son a minoría maioritaria.
A intención era poñer fin a Al Qeda e deter ó que se consideraba o seu máximo dirixente, Osama ben Laden, membro dunha familia próxima á casa real saudita que facía múltiples negocios cos norteamericanos e en particular con importantes membros da administración Bush. Segundo o análise feito pola administración dos USA, era o responsable do atentado de Nova Iorque, aínda que a grande maioría dos que participaron cos avións foran saudíes e con pouca ou ningunha relación con Afganistán. De cara ó exterior, así se vendeu na UE, e a idea para “asaltar” Afganistán era a de “reconstrui-lo país e instaurar unha democracia”.
