A convicción profunda da actualidade da revolución, fai necesaria a organización política da clase obreira.

G. Lukács
 

miércoles, 26 de noviembre de 2014

A REVOLUCIÓN COMO "APOSTA MELANCÓLICA"


Roberto Laxe
Nunha recente entrevista a M Lowy en Anticapitalistas.org, un dos teóricos máis importantes dunha das fraccións da IV Internacional, o Secretariado Unificado, fai unha afirmación moi preocupante por vir dunha persoa que se reivindica como trotskista: a revolución como "aposta melancólica", din, porque moitos dirixentes marxistas foran asasinados.

Que intelectuais provenientes do stalinismo caíalles o Muro de Berlín na cabeza e estean "melancólicos", enténdese: confiaban na Patria Socialista, a URSS; pero que os que veñen do trotskismo estean "melancólicos", xa é máis difícil de entender. A IV Internacional fundar en 1938, porque consideraba que na URSS había que facer a revolución política, acabar coa burocracia e avanzar ao socialismo. Pero xa o mesmo Trotski, na Revolución Traída, situaba perfectamente a disxuntiva de que ou a revolución política era dirixida por un partido de "tipo bolxevique" (dicía literalmente), ou o camiño desa revolución era a restauración do capitalismo. Desgraciadamente, na URSS, nin nos demais estados obreiros houbo un partido deste tipo, e o camiño foi o da restauración. Os trotskistas XA SABIAMOS QUE ESA VARIANTE SE PODERÍA DAR, e chamarse a engano porque sucedeu desa maneira non ten ningún sentido. O balance habería que facelo a partir do porqué non existiu un partido de "tipo bolxevique", e non cuestionalo todo, encerrándose nunha "melancolía" derrotista.


lunes, 17 de noviembre de 2014

ALGUNHAS REFLEXIÓNS SOBRE O ESTADO, O DOBRE PODER E A HEXEMONÍA (PARTE II)

Carlos Dafonte

OS ELEMENTOS CONSTITUTIVOS DA HEXEMONÍA
Gramsci foi abrindo perspectivas diversas, algunhas poden parecer contraditorias ó longo da súa reflexión, difícil reflexión na cárcere, sobre aspectos fundamentais do seu concepto de hexemonía e das relacións entre estado e sociedade civil.
Reflexións moi valiosas para axudarnos a comprender hoxe o xeito en que se produce o dominio dunhas clases sobre outras e que Anderson estudiou no seu libro “As antinomias de Gamsci”, destacando as contradicións que algunhas veces parecen existir no seu pensamento.
Por exemplo, noutro pasaxe dos “Cadernos” formula o problema da hexemonía non como  unicamente unha cuestión de consenso e centrada na sociedade civil, senón como unha suma de consenso máis coerción compartida entre a sociedade civil e o estado: O estado exerce a coerción e a sociedade civil o consenso. Formulación que pode inducir a equívocos e non permite comprende-la realidade.
Tamén, e posiblemente resultado da análise sobre o que acontecía na súa patria, do poder exercido polo totalitarismo fascista, da identificación estado- partido, da existencia de bandas de paramilitares, que acosaban e destruían as organizacións obreiras e partidarias, formula en determinado momento, a identificación total entre sociedade civil e estado, chegando case a negar a existencia da primeira, o que pode levar a interpretacións de carácter ultraesquerdistas, como  aquelas que consideran que toda democracia burguesa é fascismo. Di Gramsci: “ Por estado debe entenderse non só o aparello gobernamental, senón tamén o aparello privado da hexemonía ou sociedade civil” e sentencia “en realidade, sociedade civil e estado son unha e a mesma cousa”. “A sociedade civil é tamén parte do estado, en realidade é o estado mesmo”. Quen non distinga un réxime democrático-burgués do fascismo, aínda que ambas las dúas son formas da ditadura do capital, esta a caer nunha política sectaria como a do “terceiro período”, onde identificábase, mediante a teoría do social-fascismo, á socialdemocracia cos nazis e fascistas, de onde xurdiu a negativa da fronte obreiro para combater cos primeiros ós segundos. Na actualidade esta posición dificulta a comprensión das especificidades da democracia nas sociedades do noso entorno.

lunes, 10 de noviembre de 2014

CORRUPCIÓN, A ESENCIA DO RÉXIME?



Roberto Laxe

Non hai día en que a poboación non esperte cun novo caso de corrupción, aos xa “históricos” Barcenas, Gurtel, EREs,... agora aparecen os cartóns “opacos” de Bankia, ou a operación Punica... Isto polo que fai ao Estado Español, pero cada nación ou rexión do estado ten os seus asuntos, como na Galicia a Pikachu, a Pokemon, e ducias de alcaldes e concelleiros “pringados” en subornos, prevaricacións, etc., etc.

A corrupción é parte estrutural dun réxime, o do 78, que se basea no esquecemento e perdón dos que ao longo de 40 anos de ditadura fixeron de “España” o seu casarío persoal; e así seguen considerándoa. É consustancial, estrutural ao tipo de capitalismo que se desenvolveu, o “capitalismo castizo” que nasce, cresce e desenvólvese nas proximidades do aparello do estado, das concesións en infraestruturas ou servizos privatizados, nas recualificacións do chan, nas subvencións para cursos ou para a venda de automóbiles (plan Prive).


lunes, 3 de noviembre de 2014

ALGUNHAS REFLEXIÓNS SOBRE O ESTADO, A HEXEMONÍA E O DOBRE PODER (PARTE I)


Carlos Dafonte
As sublevacións populares de hai uns anos, en Ecuador, Bolivia e Arxentina, onde derrúbanse gobernos elixidos segundo as normas do parlamentarismo burgués, que levaban adiante políticas contrarias ós intereses da gran maioría da poboación, aínda que non conseguiran a instauración dun poder alternativo, quizais polo fetichismo que sobre as masas e determinadas forzas políticas exerce aínda a democracia burguesa, e as vitorias electorais de Chávez e Maduro en Venezuela, enfrontados ós intereses da oligarquía co apoio de sectores do exército, instrumento represor por antonomasia ó servizo das clases dominantes, de Evo Morales en Bolivia , Correa en Ecuador e Lugo en Paraguai, sitúan nun primeiro plano a necesidade do análise sobre o poder, o estado como órgano de dominación, e a sociedade civil, que sempre deben levar adiante as forzas revolucionarias.
Varias son as cuestións, relacionadas co anterior, sobre as que debemos reflexiona-los cidadáns dos países do centro do sistema capitalista.