A convicción profunda da actualidade da revolución, fai necesaria a organización política da clase obreira.

G. Lukács
 

sábado, 23 de septiembre de 2017

CATALUNYA E A PERSPECTIVA SOCIALISTA




Roberto Laxe

Que sucede en Catalunya, posto que a árbore da súa xudicialización -demasiados avogados hai no Estado Español, e poucos políticos, non xestores- impídenos ver o que realmente sucede. En Catalunya está a se producir unha revolución democrática, unha transformación radical da vida política do Estado Español, non só Catalunya.


lunes, 18 de septiembre de 2017

SOBRE O CHAMADO"PROCÉS" EN CATALUÑA


Carlos Dafonte

Admito que este tema, despois de tantos meses, mellor anos, presente en todos os medios de comunicación, conversas nas tabernas e declaracións de toda caste por parte de políticos e institucións, os acontecementos que se suceden en Cataluña, que cobran maior radicalidade despois dos recortes introducidos no Estatuto aprobado polas institucións catalás e nun referendo popular, me produce un certo cansanzo, pero a importancia do mesmo obriga a que todo o mundo opine. Axuda a este cansanzo, o tipo de argumentacións empregados pola Administración Central do Estado e os seus aliados, medios de comunicación, determinados partidos políticos, para opoñerse ó que acontece en Cataluña. Argumentacións legalistas unhas veces, afastadas da realidade outras, sempre tentando introducir temor en toda a sociedade que configuramos o Estado Español sexamos catalás ou non. O temor á catástrofe, nun país que por moito que se queira facer cre-lo contrario, atópase nunha situación de emerxencia non polo desafío de Cataluña ó réxime, senón polas políticas clasistas, nos aspectos sociais, económicos e institucionais, impostas polos sucesivos gobernos fronte á crise sistémica.

lunes, 11 de septiembre de 2017

LENIN, A SÚA IMPORTANTE CONTRIBUCIÓN Ó PENSAMENTO REVOLUCIONARIO(III)


Carlos Dafonte.
Non fai falla ser un grande observador para decatarse que a crise económica deixou en evidencia unha realidade que en momentos de “normalidade social”, se podemos dicir que aconteza unha situación que podamos denominar así no capitalismo, non é fácil constatar: que no sistema capitalista o Estado no permanece neutral no proceso de loita de clases, que sempre con maior ou menor violencia se está a desenvolver na sociedade. Para a maioría nestes anos de crise, conxelación das pensións, reforma laboral, modificación art 135 da constitución no senso de pagar antes a débeda que non se coñece moi ben como se acumula que facer fronte a gastos sociais...para os poderosos non paga-lo rescate bancario e as grandes empresas pagando un imposto de sociedades moi baixo cando teñen importantes beneficios. Para a grande maioría postos de traballo con salarios moi baixos e o número de multimillonarios e ricos medrando.
Os que defendían unha posición contraria, aínda que moitas veces non sexan proclives a acepta-la realidade, terán que asumi-lo trabucado da súa posición e recoñecer despois de anos de crise, que na UE, os estados actuaron en defensa dos intereses da oligarquía, pois como acontece en toda crise da características da que asola as nosas sociedades, esta serve, ademais de disciplinar á clase traballadora e transvasar rendas do tráballo ás rendas do capital, para remodelar mercados, expulsar dos mesmos ós máis febles e consolidar ós máis poderosos. E nesa remodelación sectores da pequena e media burguesía tamén se viron afectados.

domingo, 3 de septiembre de 2017

CRISE COREA DO NORTE/EEUU: POLA NOSA BANDEIRA

Roberto Laxe

Cando alguén quere ocultar unha intención adoita disolver o concreto no abstracto, o particular no xeral; de tal forma que a realidade presente quede disolta nunha afirmación xenérica que non compromete a nada.
Isto é o que hai dous días fixo Trump ante os acontecementos de Virginia onde resultou morta unha sindicalista a mans dun fascista, cando condenou os que fomentan o odio, a “todos”; este é o método que signo a transición española, ao condenar a “violencia veña de onde veña”, e desta maneira disolver a violencia do réxime franquista na violencia dos anti réxime; e isto é o que está a suceder co “conflito” entre Corea do Norte e os EE UU. Os medios occidentais están a pór un signo igual entre Corea e os EE UU, coma se fosen dous iguais.