Carlos Dafonte
Outros dous resultados da
xornada electoral que merecen reflexión.
En primeiro lugar que é a primeira vez en todo o proceso electoral
autonómico, no que as forzas partidarias de aplicar as receitas neoliberais,
perden peso no Parlamento. Hai un grupo que dentro da súa heteroxeneidade
cualifico de neokeynesiano, que conta con 20 deputados, 14 de En Marea e 6 do
BNG, que non se pode dicir que constitúan unha esquerda, pero si que hai a
posibilidade de que se produza con maior forza que noutras lexislaturas, unha
certa denuncia das intencións da UE de seguir ca política de recortes que serán
aceptadas polo goberno que máis cedo ou máis tarde, se vai constituír en
Madrid.
O segundo a destacar, é o do BNG, que dende o ano 1997, no que obtén os
mellores resultados da súa historia, 18 deputados fronte ós 15 do Psoe, leva
preto de dúas décadas de queda continuada en momentos no que o nacionalismo nas
outras dúas nacións sen estado, son capaces de obter resultados moi
importantes. Creo que o BNG trabúcase se considera que supera-los prognósticos
das enquisas é unha vitoria; seguramente esa circunstancia non lle permitirá
ver dun xeito nidio a realidade que está a vivir. E non debía esquecer que
estas “cocíñanse”, e moitas veces os resultados das mesmas son os que interesan
que sexan a quen manda elaboralas.
Espero que pasados os momentos nos que “todos ganan e ninguén perde”, se
inicie na forza nacionalista unha fonda reflexión sobre as circunstancias que a
levan a situación actual que non lle permite levar adiante o seu proxecto
político.