A convicción profunda da actualidade da revolución, fai necesaria a organización política da clase obreira.

G. Lukács
 

miércoles, 15 de agosto de 2018

GRECIA: CASO TÍPICO DE DOMINACIÓN IMPERIALISTA


Carlos Dafonte

Pouco se falaba de Grecia denantes de aparecer Syriza no panorama político e o afundimento electoral dos dous grandes partidos, Nova Democracia e o PSOK, por medio dos que o verdadeiro poder mantiña a ficción dunha dereita e unha esquerda, para manter ó pobo grego nunha realidade inexistente. Ata o intre en que Syriza controlou o goberno, todo parecía ir ben aínda que todo fose mal para @s traballador@s e o trunfo de Syriza foi a expresión de que ese pobo, despois de moitos anos de sometemento ós intereses do imperialismo, dos seus instrumentos actuais, U.E., OTAN, FMI, BCE, tentaba iniciar outro camiño que puxo en evidencia que os novos dirixentes políticos non estaban a altura das exixencias populares.
O que tento amosar neste artigo é que a débeda actual grega, que a dereita, os neoliberais tanto progresistas como conservadores do estado español e da UE presentaron, cunha malévola intención, como resultado dos salarios elevados do funcionariado e pensionistas e non terse apertado o cinto durante anos, non son máis que argumentos que esconden a realidade, que non é outra que Grecia nos últimos 200 anos, non foi un país soberano con intervencións constante das potencias imperialistas que se beneficiaron da súa débeda que se pode cualificar, sen medo a trabucarse, de inadmisible e odiosa, desde os primeiros anos da loita pola independencia; e dende a creación da OTAN despois da II G.M., é o país, con respecto ó seu PIB, que máis gasta en armamento sen que a organización militar imperialista lle garanta a súa seguridade.