A convicción profunda da actualidade da revolución, fai necesaria a organización política da clase obreira.

G. Lukács
 

lunes, 26 de junio de 2017

QUE HAI DETRÁS DAS DOAZÓNS DE MILLONARIOS/AS FILANTRÓPICAS?




 Xulia Mirón
En 1863 Eulate e Moredo exclamaba nun discurso leído na Universidade Central en Madrid, titulado Filantropía, Caridade, Beneficencia, o seguinte:
Filantropía, caridade! E aquí, Ilmo. Sr., dúas verbas de ben diversa significación: a filantropía, moeda falsa da caridade, auxiliar ao que padece, por inspiración natural, independentemente doutro sentimento; socorre ao pobre porque lle repugna, e é necesario afastalo para que non turbe os goces do filántropo”.

sábado, 17 de junio de 2017

TRAS O 1º DE MAIO: A REORGANIZACIÓN SINDICAL NA FASE "ASTEROIDE"




Xulia Mirón e Lorenzo Llinares

Este 1º de maio puxo de manifesto, primeiro, a tremenda dispersión que vive o sindicalismo no Estado Español, e na Galiza no concreto; non só o alternativo, mas tamén sindicatos que tampouco asinaron pactos sociais, como CIG e LAB... ; así como que, goste ou non, CCOO e UXT manteñen influenza en sectores da clase traballadora a pesar de seren parte problema e do réxime.
Esta dispersión manifestouse en que na Galiza houbera 25 manifestacións distintas, en diferentes localidades e cada umha co seu percorrido; obrigando aos traballadores e traballadoras, que en moitas ocasións nas súas loitas de empresa ou sector están xuntos, a ter que escoller baixo que bandeiras queren se manifestar o 1º de maio.

jueves, 8 de junio de 2017

COMO FOI EXECUTADA A COMPRA DO BANCO POPULAR?. UN PROFUNDO CHEIRO A QUEIMADO.

Roberto Laxe
O Santander adquiriu o 100% do capital social do Banco Popular tras unha poxa executada polo Fondo Único de Resolución (FUR) e o FROB. A compra levouse a cabo a través dunha poxa na que o Santander presentou a súa oferta e foi aceptada.
Miúda poxa máis amañada... Seica non houbo ninguén que ofrecese 5 euros polo Banco Popular.
Estes pénsanse que somos estúpidos. Esta operación de fortalecer o núcleo duro do capital castizo, casposo, centralista ata a medula, que é o Banco de Santander (se alguén vai a unha oficina deste banco verá que só teñen un xornal, A Razón), cheira a chamusquina.

sábado, 3 de junio de 2017

AS PRIMARIAS SOCIALISTAS PARTE DA SÚA CRISE E OS INTENTOS POR RECONSTRUÍ-LO PARTIDO


Carlos Dafonte.

Fagamos un recordatorio dalgunhas das cuestión que aconteceron non hai moito tempo. A crise económica mundial como parte da crise sistémica, e no estado español do réxime, un rei tivo que marcharse, destapou as vergoñas do tinglado montado a redor da Constitución de 1978, e creou as condicións para que na conciencia de moit@s habitantes do estado quedaran marcadas a fogo dúas consignas, repetidas por enriba das demais nos “días da acción”, cando nas prazas das cidades, pobos e vilas iniciouse un debate que aínda dura, pero agora xa controlado e edulcolorado polos medios de comunicación hexemónicos, dos que son propietarios as grandes empresas transnacionais; estas consignas eran “Parece democracia e non o é” e “Non nos representan”; as dúas en versións como a que escribo ou parecidas, pero en calquera caso traslucindo unha clara creba do consenso tanto social como institucional o que facía concibir que se estaba a abrir camiño un novo xeito de facer política.