Carlos Dafonte.
Deixamos atrás o 20 de decembro cos resultados electorais producidos e
mentres en todos os medios de comunicación dedícanse ó mercadeo de sumar e
restar escanos para a formación de posibles gobernos, nunha actividade enganosa
que tenta influír na sociedade sobre como se debe formar, facéndolle crer que
non ten importancia algunha nin o programa, nin a ideoloxía, nin a historia
próxima, nin a clase ou fracción de clase que cada organización representa, o
que creo prudente é establece-los alicerces dun posible goberno que non debe
ser outra cousa que o programa que pode presentar á sociedade.
No exercicio espurio de sumar escanos, algunhas direccións de programa
tanto de televisións privadas como públicas, chegaron a sumar o PSOE, Podemos,
IU, PNV, Bildu, Esquerra Republicana, Democracia e Llibertat e Coalición
Canaria, para a formación dunha maioría parlamentaria que denominaban de
“esquerdas”, cando a realidade que interesa é outra, e nunha primeira
aproximación, dende o punto de vista dos traballadores asalariados, que son a
grande maioría da sociedade, deben analizar se o retroceso do bipartidismo e a
aparición de novos partidos na escena política, vai significar tamén un
retroceso das políticas que se coñecen co nome xenérico de neoliberais que son
as que agreden ás maiorías sociais, pero sobre todo o fan a quen ten que vender
a súa forza de traballo por un salario.