As breves declaracións dun personaxe que di responder ó nome de Alessio Rastani, do que aínda non sei se era un actor, un verdadeiro especulador ou se todo foi unha broma da BBC, unha máis, sobre dous aspectos que teñen moito que ver coa realidade que vivimos, o primeiro sobre a posibilidade de facerse moi rico coa crise e as recesións e o segundo sobre quen goberna verdadeiramente o mundo, papel que el atribuía a Goldman Sachs, levantaron unha ondada de comentarios maioritariamente críticos, sobre todo por parte dos dirixentes políticos de aqueles partidos que colaboran coa súa actividade diaria, a que as declaracións deste personaxe teñan verosimilitude e tamén algúns banqueiros e individuos ligados a sectores financeiros.
Son pois condenas impregnadas de cinismo, pois ben coñecen os que están nas esferas máis altas da política, que o que Rastani declarou é certo. Teñen ademais moito que ver con outras que fixo Solbes ó inicio da crise, no senso de que estas “serven para facer limpeza”, é dicir uns "limpan", eliminan competidores e outros quedan "limpos", desaparecen do mercado; os peixes máis grandes cómense ós máis pequenos, para beneficio dos primeiros.
E son cínicos moitos destes políticos e financeiros que critican, pois os primeiros son os que construíron o marco desta mundialización neoliberal, este imperialismo de novo cuño, con liberdade de movemento para os mercados de capitais, para os produtos financeiros opacos, responsables tamén de permitir o déficit fiscal legalizando reformas onde só tributan as rendas do traballo, que non só non perseguen os paraísos fiscais senón que os protexen, que gobernan ó servizo dos grandes grupos empresariais, que poñen os cartos de todos ó servizo dos especuladores, centos de miles de millóns de euros para salvalos, mentres recortan en servizos básicos para a poboación ou conxelan miserables pensións. Por iso tamén é cínico que moitos dos que se benefician da crise, critiquen que se diga o que esta a pasar “nas altas esferas” da economía.
Os ricos, os especuladores, en situacións de crise poden obter enormes cantidades de beneficios, pola razón de que todo baixa de prezo, desde os inmobles, ás obras de arte, a forza de traballo, as accións das empresas, aproveitan inxeccións de cartos públicos en beneficio propio como ocorre nas caixas e os bancos e toda outra serie de “operacións” que se levan a cabo e que debía explicar Alessio Rastani, que posiblemente nin se nos pasen pola cabeza a grande maioría dos habitantes deste planeta.
Hai poucos días nunha entrevista informal co presidente executivo do antigo banco de inversións norteamericano, hoxe comercial Glodman Sachs, a quen salvaron da quebra, a este si, a outros non, dicía que nestas situacións, moitas veces creábanse produtos financeiros, contra os que se actuaba despois, o caso era gañar a calquera prezo.
E a segunda afirmación de Rastani, de que Goldman Sachs goberna o mundo, é algo sabido, sempre se dixo que hai dous membros do goberno dos EEUU que non os nomea o presidente, o de Defensa que o fai o Pentágono e o do Tesouro que o nomea Goldman Sachs; este banco pertence ó lobby sionista e coñecemos a súa capacidade de influír, non so en Norteamérica, forma parte dos bancos que constitúen a Reserva Federal, organismo privado, aínda que un 80% dos norteamericanos pensan que é público, e unha serie de Secretarios do Tesouro e outros altos cargos intermedios pertenceron ó mesmo; Robert Rubin Secretario do Tesouro con Clinton; Henry Paulson con Bush; Friedman como Presidente do Consello Económico Nacional; Neel Kashkari o encargado de levar adiante a operación de “salvamento” da banca que lle custou ó pobo norteamericano, que se saiba, 1 billón de dólares e converteu a débeda privada en pública, e outr@s moit@s.
Pero en Europa tamén ten representantes moi senlleiros, entre outros Romano Prodi, dúas veces primeiro ministro de Italia e Presidente da Comisión Europea; e agora despunta Mario Draghi, presidente do Banco de Italia e futuro Presidente do Banco Central Europeo.
Non hai que esquecer que Glodman Sachs, fixo uso dun “instrumento”, o derivado coñecido como swap (canxe) de moedas, para axuda-lo goberno de Grecia a maquilla-lo déficit fiscal cando Draghi era vicepresidente da entidade bancaria. Unha operación perfectamente planificada contra a Unión Europea e o euro?Ademais este banco foi o máximo contribuínte á campaña de Barak Obama, na súa carreira para a presidencia dos EEUU.
Nestes tempos de guerra aberta entre o dólar e o euro, non hai ningún presidente de goberno europeo a quen lle preocupe que antigos membros executivos de Goldman Sachs, sexan quen vaian tomar decisións sobre ámbalas dúas moedas?. Tiña razón Rastani sobre o peso deste banco na política mundial? Creo que as súas declaracións son acertadas e clarificadoras, por iso reciben resposta airada de determinados sectores.
Tamén poñen en evidencia cuestións sobre as que non se ten cavilado pero que son reais: que o capitalismo é un sistema perfecto para que unha minoría poda gañar diñeiro, contaminando a natureza e descontaminándoa, en épocas de bonanza e nas de recesión, etc., pero aínda que tenten facernos crer que todos temos unha oportunidade, só un reducido grupo, os que denominamos a oligarquía, están en condicións de facelo; os demais son espectadores dun espectáculo, no que sempre lles toca pagar.
En segundo lugar, pon nome e apelidos a algo que se repite ata a saciedade, que son os “mercados” quen gobernan; pois ben Goldman Sachs é un deles e polo que se coñece, un dos máis poderosos.
Ou limpamos a política de especulador@s e polític@s venales ou moi mal o van a seguir pasando @s asalariad@s, e por moito tempo.
En Galicia no mes de Outubro de 2011
No hay comentarios:
Publicar un comentario